CINDERELLA

ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ

αισθηματική 2015

 Όταν ο πατέρας της απροσδόκητα αποχωρεί από τη ζωή, η νεαρή Έλα βρίσκεται στο έλεος της σκληρής μητριάς της και των δυο θυγατέρων της. Όμως η τύχη της αλλάζει, όταν συναντά έναν τολμηρό ξένο.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κένεθ Μπράνα
ΣΕΝΑΡΙΟ: Αλιν Μπρος ΜακΚένα, Κρις Γουάιτζ
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κέιτ Μπλάνσετ, Λίλι Τζέιμς, Ρίτσαρντ Μάντεν, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Χόλιντεϊ Γκρέντζερ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική
cinderella movie poster
 Αν και υπάρχουν, βάσει ιστορικών στοιχείων, παρόμοια διηγήματα γραμμένα πολύ πιο παλιά σε Κίνα και Αρχαία Αίγυπτο, η πατρότητα του κλασικού αυτού παραμυθιού, θεωρείται πως ανήκει στον Γάλλο λαογράφο και συγγραφέα Σαρλ Περό. Οι εκδοχές της Σταχτοπούτας είναι πολλές, κυρίως εικονογραφημένες, που διαφέρουν αρκετά η μια από την άλλη, αλλά και κινηματογραφημένες, με πιο γνωστή τη διασκευή των στούντιο Ντίσνεϊ το 1950. Οι διαφορετικές εκδόσεις της έχουν να κάνουν με την εποχή, τον τόπο, τις πολιτισμικές ανάγκες και το κοινό στο οποίο απευθύνονται και όπως συμβαίνει πάντα με όλες τις παραλλαγές των παραμυθιών, παρουσιάζουν κατά περίπτωση ποικίλα ηθικά, κοινωνικά, αισθητικά πρότυπα και ιδεολογίες.
 Η ιστορία είναι γνωστή. Η δεκάχρονη Έλα (Ελοίζ Γoυέμπ) ζει ευτυχισμένα με τους γονείς της, αλλά η τραγωδία δεν αργεί να την χτυπήσει. Η Έλα χάνει τη μητέρα της (Χάιλει Άτγουελ) και ορισμένα χρόνια αργότερα τον πατέρα της (Μπεν Τσάπλιν). Μένει στο έλεος της σκληρής μητριάς της (Κέιτ Μπλάνσετ) και των ετεροθαλών αδελφών της, της Ντρισέλα (Σόφι ΜακΣέρα) και Αναστασία (Χόλιντει Γκρέιντζερ), που της φέρονται σαν υπηρέτρια και την έχουν μετονομάσει σε Σταχτοπούτα (Λίλι Τζέιμς). Η Έλα συναντά στο δάσος και ερωτεύεται έναν όμορφο και άγνωστο νεαρό (Ρίτσαρντ Μάντεν) που της λέει ότι είναι μαθητευόμενος στο παλάτι, αλλά είναι πρίγκιπας στην πραγματικότητα. Η Έλα ενθουσιάζεται με την προοπτική να ξανασυναντήσει τον όμορφο μαθητευόμενο, όταν ακούει τη βασιλική ανακοίνωση που λέει πως όλες οι κοπέλες του βασιλείου είναι προσκεκλημένες στον χορό που διοργανώνει το παλάτι, αλλά η χαρά της μετατρέπεται σε απογοήτευση, όταν η μητριά της της απαγορεύει να παρευρεθεί στο γεγονός. Τότε παρεμβαίνει η νεραϊδονονά της (Έλενα Μπόχαμ-Κάρτερ) και τη βοηθάει να πραγματοποιήσει μια θεαματική είσοδο στο χορό. Ο πρίγκιπας ενθουσιάζεται που ξαναβλέπει το νεαρό κορίτσι κι ύστερα από αρκετά απρόοπτα γεγονότα, οι δυο αυτοί νεαροί γίνονται ένα ευτυχισμένο ζευγάρι.
 Η πλούσια υπερπαραγωγή του Κένεθ Μπράνα, με τα ωραία σκηνικά, τις εικόνες, τα χρώματα, την ευφάνταστη ενδυματολογία κι το λαμπερό επιτελείο ηθοποιών, επαναλαμβάνει σχεδόν κατά γράμμα την ανωτερότητα των αρετών που ήθελε να αναδείξει ο Περό, την ευπρέπεια, την καλοσύνη και την αγάπη, ως σημαντικότερα της εξωτερικής εμφάνισης και της κοινωνικής θέση του ατόμου, μαζί βέβαια με όλες τις στερεοτυπικές κοινωνικές αντιλήψεις, που το συγκεκριμένο παραμύθι αναπαράγει. Οι μόνες καινοτομίες αφορούν τα κινούμενα σχέδια των ζώων που αλληλεπιδρούν με τους ηθοποιούς, κάποια άλλα ωραία εφέ και η ραδιουργία του βοηθού του πρίγκιπα με την κακιά μητριά.
 Ο σεξπιρικός σκηνοθέτης παρόλο που σε πολλές μεταφορές έργων του έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται τα ρίσκα, ούτε είναι εναντίον των εναλλακτικών παραγωγών, στην συγκεκριμένη προσπάθειά του δεν εμπλουτίζει με νέους, σύγχρονους προβληματισμούς την ιστορία, δεν αντιτάσσεται σε παλαιά ιδεολογήματα, όπως για παράδειγμα αυτό του γάμου, ως όνειρο κάθε γυναίκας και ως μέσο κοινωνικής ανέλιξης ή την αναζήτηση της αγάπης ως έμφυτο χαρακτηριστικό της γυναικείας ταυτότητας.
 Τις πατριαρχικές αντιλήψεις της άρχουσας τάξης που ορίζει τα πρότυπα συμπεριφοράς, ομορφιάς, και ηθικής, αντανακλούν και ενσαρκώνουν οι ήρωες στους λόγους και στις πράξεις τους, ενώ μέσα στην τέλεια παραμυθική αισιοδοξία, που εντός της λαμβάνει χώρα το κλασικό μοτίβο της πάλης του καλού με το κακό, το έμφυλο στερεότυπο ανακυκλώνεται με τον άνδρα να είναι δραστήριος, δυναμικός, πλούσιος και ηγέτης και τη γυναίκα να είναι αδύναμη, χαριτωμένη, οικοκυρά, που υπομένει και περιμένει την λύτρωση, έστω και διακριτικά, από την έλευση του ήρωα-πρίγκιπα.  Η γυναίκα της αστικής τάξης του Περό, η οποία για λίγο θα βρεθεί στη θέση της εργάτριας, πρέπει να είναι και είναι, γλυκιά, ευγενική, σεμνή και μεγαλόψυχη, αφού συγχωρεί τους πάντες και τα πάντα και αφήνει τη φυσική δικαιοσύνη να αναλάβει αυτή να αποκαταστήσει τις αδικίες.
 Είναι ένας τρόπος με τα παραμύθια, τα αγόρια και τα κορίτσια ταυτιζόμενα με τα χαρακτηριστικά των ηρώων, να εντυπώνουν τα πρότυπα συμπεριφοράς του φύλου τους και να προετοιμάζονται για τον αυριανό τους κοινωνικό ρόλο, για αυτό ίσως ο εκμοντερνισμός κάποιων παραμυθιών και η εστίαση στο να προσφερθούν διδάγματα σε μικρό αλλά και σε μεγαλύτερο κοινό απαλλαγμένων εντελώς από παρελθοντικές ή και λανθάνουσες κοινωνικές αγκυλώσεις, είναι θεμιτό να συμβαίνει. 
 Ήρεμη, πολύχρωμη, εκθαμβωτική, ένα κινηματογραφικό υπερθέαμα η Σταχτοπούτα του Μπράνα, οπτικά παρουσιάζει την ευρωπαϊκή πολιτιστική παράδοση, από την αρχιτεκτονική, τη διακόσμηση, μέχρι το φυσικό περιβάλλον, αλλά θα μπορούσε αντί να αρκεστεί να τυλίξει τους στερεοτυπικούς χαρακτήρες του με λίγο θάρρος, λίγη ευγένεια και λίγη μαγεία, να δημιουργήσει περισσότερο περίπλοκους και πιο αληθινούς χαρακτήρες και το σημαντικότερο, να μεταστοιχειώσει και να εμπλουτίσει το επιμύθιο με προβληματισμούς της εποχής.
bigstar5,0 icon Reviewed by My Films-In, on cinderella- Rating:5,0 out of 10

             



imdb
rottentomatoes