Το my films-in, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, ΜΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, REVIEWS, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΤΑΙΝΙΩΝ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΝΕΑ. Films, cinema, reviews, movie news and festivals, oscars.
Ο Έρικ Λόμαξ, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εξαναγκάστηκε σε εργασία κάτω από άθλιες συνθήκες με χιλιάδες άλλους αιχμαλώτους των Συμμάχων, στην κατασκευή ενός μεγάλου σιδηροδρόμου μεταξύ Βιρμανίας και Ταϊλάνδης. Με αφορμή την κατασκευή ενός παράνομου ραδιοδέκτη, ο Λόμαξ φυλακίζεται και βασανίζεται. Χρόνια αργότερα παρακολουθούμε τον αποξενωμένο Λόμαξ να προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές που του άφησε ο πόλεμος. Όταν θα ανακαλύψει ότι ο βασανιστής του ζει, θα βρεθεί απέναντι σε ηθικά διλήμματα και θα πρέπει να πάρει κάποιες αποφάσεις.
Η πραγματική ιστορία του Άγγλου μηχανικού Έρικ Λόμαξ, ο οποίος είχε αναγκαστεί να δουλέψει κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής που θα ένωνε την Βιρμανία με την Ταϊλάνδη, έτσι όπως την είδε και την απέδωσε ο Τζόναθαν Τεπλίτζκι.
Δυνατή ιστορία, με θεματική που αφορά τη συγχώρεση, τη μετάνοια, την τιμωρία, τη λύτρωση, τον θρίαμβο απέναντι στις αντιξοότητες, τη βία του πολέμου και τα βαθιά ψυχικά τραύματα που προκαλεί. Με συνεχόμενα φλας μπακ ο σκηνοθέτης παρουσιάζει από τη μια τα σωματικά βασανιστήρια που υπέστη ο ήρωας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και από την άλλη πηγαίνοντας στη δεκαετία του 1980 παρουσιάζει τη ζωή του ενήλικα πια Έρικ με την επιβαρυμένη ψυχοσύνθεση και τα συναισθηματικά του τραύματα. Ο μη σωστός χειρισμός όμως των φλας μπακ και κυρίως ο μη σωστός συνδυασμός και η σωστή ανάδειξη των συναισθηματικών φορτίων του παρελθόντος και του παρόντος, αποδυναμώνει την κατά τα άλλα συγκλονιστική ιστορία και αποκόβει τον θεατή από την δραματική δυναμική της. Η συναισθηματική πολυπλοκότητα που βιώνει ο πρωταγωνιστής δεν αναδεικνύεται αποτελεσματικά, ενώ οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν εξετάζονται καθόλου. Αρχικά, η δραματική δομή κατασκευάζεται σωστά, στη συνέχεια όμως χάνει την ορμή της και η ταινία γίνεται υποτονική και αδύναμη. Ακόμα και η τελική σκηνή ενώ φέρει το δικό της φορτίο, αποδυναμώνεται από την γενική επιφανειακότητα και την εμπορική προσέγγιση της όλης προβληματικής και δείχνει αναποτελεσματική στο να συναντήσει την αλήθεια της.
Ο Κόλιν Φερθ φανερώνει για άλλη μια φορά το μεγάλο υποκριτικό ταλέντο του, αποδίδοντας πολύ σωστά, με σοβαρότητα και συγκροτημένα, τον άνδρα που αναζητά τη λύτρωση για την αδικία που υπέστη ως αιχμάλωτος πολέμου.
Reviewed by My Films-In on
the railway man-
Rating:6,8 out of
10
Η ιστορία ενός καθολικού ιερέα, του Τζέιμς Λαβέλ, τον οποίο κάποιος από την ενορία του και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης, απειλεί ότι θα τον σκοτώσει μετά από επτά ημέρες.
Η ταινία είναι επηρεασμένη από αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στους κόλπους της Ιρλανδικής Καθολικής Εκκλησίας και αφορούν την σεξουαλική κακοποίηση και παραμέληση πολλών παιδιών σε μια περίοδο τουλάχιστο τριάντα πέντε χρόνων (1925-1961). Παρεμφερή με την "Φιλομίνα" του Στίβεν Φρίαρς και τις "Κόρες της Ντροπής" του Πίτερ Μούλαν, η ταινία "Γολγοθάς" του Τζων Μάικλ ΜακΝτόνα, έρχεται να προστεθεί στις περιγραφές εκείνες που καταγγέλλουν την σκληρή και νοσηρή πραγματικότητα που υπήρχε σε πολλά ρωμαιοκαθολικά ιδρύματα.
Πρόκειται για ένα αντικληρικό, κοινωνικό δράμα με στοιχεία μαύρης κωμωδίας, όχι πάντα σωστά συνταιριασμένα στην σεναριακή δομή του. Πέρα από τον πυρήνα της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης που προσεγγίζει χωρίς καθόλου μελοδραματισμό, η ταινία εξετάζει μια σειρά από φιλοσοφικά και κοινωνικά ζητήματα και τις προεκτάσεις τους όπως το θέμα της πίστης, το θέμα της μετάνοιας, των ενοχών, της συγχώρεσης, τον ρόλο και τη λειτουργία του εκκλησιαστικού θεσμού στη σύγχρονη κοινωνία, την υποκρισία του κλήρου και το φιλοχρήματο προσωπείο του, ασκεί αιχμηρή κριτική στους οικονομικούς θεσμούς και στη λειτουργία τους, αναφέρεται στο κανιβαλισμό της κοινωνίας, στον θάνατο και στη ζωή, στην φιλανθρωπία ως μέσο κάθαρσης των ενοχών, αλλά η καταληκτική και κύρια αιχμή του είναι η έλλειψη συμπόνιας και ουσιαστικής δράσης όταν τα γεγονότα που συμβαίνουν, δεν μας αγγίζουν και δεν μας αφορούν άμεσα. Παρόλο τον προβληματισμό και την πνευματώδη, ιδιότυπη αναζήτηση, η αποδυνάμωση της αφηγηματικής φόρμας έρχεται μέσα από την άνιση ανάπτυξη των χαρακτήρων, τον αποσπασματικό τρόπο εξέτασης αρκετών θεμάτων, την έλλειψη ρεαλισμού σε ορισμένες σεναριακές στιγμές, ενώ το σκοτεινό χιούμορ μοιάζει επιτηδευμένο και δοσμένο με αμήχανο τρόπο. Με το μηδενιστικό του τέλος, το κινηματογραφικό εγχείρημα του ΜακΝτόνα, κλυδωνίζεται τόσο, που η καταγγελτική ουσία του μένει μετέωρη και ανολοκλήρωτη.
Να σημειώσουμε πως η ταινία περιέχει τοποθέτηση προϊόντος.
Reviewed by My Films-In on
calvary-
Rating:7,6 out of
10
Ένα εξωγήινο πλάσμα κατεβαίνει στη γη με σκοπό να αποπλανεί μοναχικούς και ανυποψίαστους άνδρες τους οποίους εξαφανίζει, καθώς στον πλανήτη της η ανθρώπινη σάρκα θεωρείται λιχουδιά. Σταδιακά όμως αρχίζει και δένεται συναισθηματικά με τους γήινους και το γεγονός αυτό την φέρνει σε σύγκρουση με την φυλή της.
Ο σκηνοθέτης του "Sexy Beast" (2000) και του "Birth" (2004) Τζόναθαν Γκλέιζερ έκανε εννιά χρόνια για να δημιουργήσει και να φέρει εις πέρας την ταινία "Under the skin", που μπορεί να μην είναι μια ταινία για όλους από πλευράς περιεχομένου, ύφους και ρυθμού ή μπορεί να μην είναι τέλεια, όμως είναι ένα φιλμ που μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ένα από τα πιο πρωτότυπα στην ιστορία του σινεμά, δύσκολο στο να αναλυθεί και να αξιολογηθεί καθώς όχι μόνο καταργεί πολλές από τις συμβάσεις του κινηματογράφου αλλά τις επαναπροσδιορίζει. Η εικονογραφία μοιάζει σα να είναι έξω από αυτόν τον κόσμο και σε συνδυασμό με την πανέμορφη μουσική, κόβει την ανάσα. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας βλέπουμε και αισθανόμαστε τον κόσμο μέσα από τη ματιά ενός εξωγήινου πλάσματος και ο βαθμός αποστασιοποίησης του ματιού που παρατηρεί την ανθρωπότητα είναι ένα επίτευγμα. Οι διάλογοι είναι ελάχιστοι, δεν υποστηρίζονται οι νόρμες τις κλασικής αφήγησης, ενώ πολλά πράγματα δεν διευκρινίζονται από πρόθεση, είναι αφηρημένα και θολά και καλείται ο θεατής να δώσει κάθε φορά τη δική του ερμηνεία και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Μπορεί όμως να έχει πολλά ασαφή στοιχεία αλλά δεν αφήνει τίποτα αδιευκρίνιστο όσον αφορά την ανθρώπινη απεικόνιση και το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται και ενεργούν ο ένας προς το άλλο.
Η ταινία εξελίσσεται σε ένα συμβολικό παιχνίδι ερωτήσεων που μέσα από την εξεύρεση των απαντήσεων αναπτύσσεται μια εις βάθος μελέτη της κοινωνίας μας. Τι πραγματικά σημαίνει "ανθρώπινο ον"; Ποιες είναι οι αξίες του; Τι είναι αυτό που το χαρακτηρίζει; Είναι γιατί διαθέτει μια ορισμένη εμφάνιση; Είναι γιατί υπάρχει η δυνατότητα των συναισθημάτων; Είναι γιατί μπορεί και επικοινωνεί; Τι περικλείει η φόρμα και τι το περιεχόμενο, η μορφή και το υλικό είναι έννοιες ταυτόσημες; Ο στοχαστικός προβληματισμός της κινηματογραφίας τουΓκλέιζερ οδηγεί επίσης σε συμπεράσματα που αφορούν τον διαφορετικό ρόλο της σεξουαλικότητας στα φύλλα, τις υπαρξιακές προκλήσεις της ομορφιάς, την εκμετάλλευση και την θυματοποίηση της από μια ανθρωπότητα που έχει έντονη εμμονή με την σεξουαλικότητα και την εξωτερική εμφάνιση.
Στην ταινία η εξωγήινη θηλυκή ύπαρξη, Σκάρλετ Γιόχανσον, ντυμένη προκλητικά αρχίζει να αλληλεπιδρά με τους άνδρες που συναντά. Η προέλευση και τα κίνητρα της είναι ανεξήγητα, όπως και στα μάτια της το ίδιο φαντάζει η ανθρωπότητα. Μέσα από τις αποπλανήσεις αντρών, η κομίστρια του θανάτου, αρχίζει και καταλαβαίνει στοιχεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Στο πρώτο μισό της ταινίας όλοι οι άντρες που γνωρίζει ακολουθούν μόνο το ένστικτο τους και ενδιαφέρονται μόνο για την εξωτερική της εμφάνιση, συνεπώς μέσω αυτών γνωρίζει το κυρίαρχο ανθρώπινο χαρακτηριστικό που είναι η σφοδρή σαρκική επιθυμία. Οι αποπλανήσεις αντρών συνεχίζουν μέχρι που συναντά τον άνθρωπο με το παραμορφωμένο πρόσωπο. Είναι η συνάντηση κλειδί που θα την κάνει να καταλάβει τι σημαίνει κανείς να "νοιώθει" κι ο θεατής θα αρχίζει να βλέπει ένα αχνοφέγγισμα της έννοιας του "Ανθρώπινου". Με αυτόν, θα καταλάβει τα ανθρώπινα συναισθήματα της λύπης και τη μοναξιάς. Θα καταλάβει ότι η πραγματική εικόνα της χωρίς το ανθρώπινο δέρμα δεν είναι ελκυστική, δεν ταιριάζει στα πρότυπα της κοινωνίας, θα καταλάβει την αίσθηση πως είναι να νοιώθει κανείς αποξενωμένος και ευάλωτος. Ο παραμορφωμένος άντρας αποκομμένος για χρόνια από την κοινωνία λόγω της εμφάνισής του, δεν ήθελε να επωφεληθεί από την περίσταση, δεν είχε προσδοκίες για σεξ, αλλά για ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία και αυτό ήταν μια αποκάλυψη για αυτήν. Η εμπειρία αυτή μεταβάλει την συμπεριφορά της. Τον αφήνει να φύγει, τον απελευθερώνει. Μετά από αυτή την συνάντηση ξεκινάει το ταξίδι για την ανακάλυψη του εαυτού. Μια άλλη σημαντική συνάντηση θα λάβει χώρα με έναν άλλο παρία της κοινωνίας ο οποίος θα της προσφέρει βοήθεια, ζεστασιά, άνεση. Η εξωγήινη θα καταλάβει το ανιδιοτελές και πραγματικό ενδιαφέρον ενός ανδρός γι΄αυτή και θα οδηγηθεί στη σεξουαλική της αφύπνιση. Ναι στον κόσμο αυτόν υπάρχει ελπίδα. Τώρα πια δεν προσποιείται, αλλά αισθάνεται πιο ανθρώπινη και δέχεται τη σεξουαλική του προσέγγιση. Αλλά η επαφή τους ανατρέπεται γιατί συνειδητοποιεί ότι η δομή του σώματός της δεν επιτρέπει το σεξ και βιώνει τη δική της αίσθηση υποβάθμισης όπως του παραμορφωμένου ανδρός και αισθάνεται μια παρόμοια μοναξιά. Η φυγή της από το πλαίσιο της στοργής και της συμπάθειας την οδηγεί στο μέρος εκείνο όπου από θύτης μετατρέπεται σε θύμα για να μας υποδείξει πως τελικά η βία είναι ένας πανίσχυρος νόμος του σύμπαντος. Η σκηνή του τέλους μακρόσυρτη, ίσως περισσότερο από όσο θα έπρεπε, ενοχλητική, όμως αινιγματική και μυστηριώδης όπως και η αρχή, για να δώσει μια αλληγορία για την ίδια τη ζωή.
Ένα μοναδικό στο είδος του sci-fi, με ισχυρές ατμοσφαιρικές οπτικές εικόνες, άλλοτε πανέμορφες και ονειρικές κι άλλοτε δύσκολες και σοκαριστικές που προκαλούν ένα μεγάλο σύνολο σκέψεων. Λήψεις με κρυφή κάμερα και σκηνές που αποδίδουν μια εντυπωσιακά απόκοσμη ανησυχητική εξωγήινη διάσταση. Αξίζει να σημειώσουμε πως οι άγνωστοι άνθρωποι που συναντήθηκαν με την Γιόχανσον στο φορτηγάκι, δεν γνώριζαν ότι κινηματογραφούνταν αλλά ενημερώθηκαν μετά, για να δώσουν ή όχι την άδεια για την χρησιμοποίηση των πλάνων αυτών στην ταινία. Αυτό δίνει ένα ενδιαφέρον στοιχείο ρεαλισμού, τον οποίο ο σκηνοθέτης συνδυάζει αρμονικά με την υπερρεαλιστική πραγματικότητα της ταινίας του. Η μουσική επένδυση της ταινίας εκπληκτική, απόκοσμη, ενισχύει την λεπτή αίσθηση τρόμου που υπάρχει στην ατμόσφαιρα της. Η Γιόχανσον μινιμαλιστική και στωική, αποδίδει την δύσκολη διαδρομή από το μη ανθρώπινο προς το παιχνίδι της ψεύτικης γοητείας και ανάποδα, κυρίως με τη σωστή διαχείριση των εκφράσεων της.
Θα μπορούσαμε να δούμε κάποιες επιρροές από ταινίες άλλων μεγάλων δημιουργών όπως του Κιούμπρικ, του Λιντς ή του Ταρκόφσκι, όμως πιστεύουμε πως πρόκειται για ένα πρωτότυπο πόνημα με ιδιαίτερη υφολογική υπογραφή. Μια ταινία που μας ταξιδεύει κάτω από το δέρμα μας, μια μοναδική αισθητικά εμπειρία.
Να σημειώσουμε τέλος πως το φιλμ στηρίζεται στη νουβέλα του Ολλανδού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Μάικλ Φάμπερ.
Reviewed by My Films-In on
under the skin-
Rating:8,7 out of
10