THE MEASURE OF A MAN

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

δράμα 2015

Μετά από εικοσιπέντε χρόνια απασχόλησης σε μια εταιρεία που τώρα μεταφέρεται σε άλλη χώρα, ο Τιερί γύρω στα πενήντα του μένει άνεργος και προσπαθεί να βρει μια οποιαδήποτε δουλειά για να επιβιώσει.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Στεφάν Μπριζέ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ολιβιέ Γκορσέ, Στεφάν Μπριζέ
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Βενσάν Λιντόν, Ιβ Ορί, Καρίν ντε Μιρμπέκ, Ματιέ Σκαλέρ, Ξαβιέ Ματιέ, Πολ Πορτολό
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 08/10/15 (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 93 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαλλία
the measure of a man movie poster
 Βραβείο καλύτερης ερμηνείας για τον Βενσάν Λιντόν στο φετινό Φεστιβάλ Καννών και Ειδική Μνεία από την Οικουμενική Κριτική Επιτροπή στον Στεφάν Μπριζέ, για τις οξυδερκείς παρατηρήσεις του σχετικά με την σύγχρονη αγορά εργασίας και τη σιωπηρή συνενοχή στις σκληρές τακτικές του κόσμου των πωλήσεων. 
 Σε μια σχολαστικά σφιχτοδεμένη δραματική δομή, το χαμηλόφωνο, υπόγεια έντονο, κοινωνικό δράμα του Μπριζέ, παρουσιάζει αφενός τις εξουθενωτικές και απαξιωτικές συνέπειες που ζει ο κάθε μη “προνομιούχος” στην σύγχρονη κοινωνία της αγοράς κατά τη διαδικασία αναζήτησης εργασίας, αφετέρου την επέκταση των φιλελεύθερων τρόπων καθυπόταξης που επιβάλλονται και εφαρμόζονται στον ευαίσθητο και σημαντικό τομέα της παιδείας με σκοπό την κατασκευή νεοφιλελεύθερων υποκειμένων που όχι μόνο δεν θα αντιστέκονται στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού και της ευελιξίας, αλλά θα θεωρούν τις δυο αυτές έννοιες ως θεμελιώδεις αρχές της ανθρώπινης πρακτικής και σε συνδυασμό με το ιδεώδες της εργασίας ως προσωπικής ολοκλήρωσης, θα ανταγωνίζονται συνεχώς με ότι δυναμικό διαθέτουν σε μια αέναη απαίτηση για επίδοση.

THE END OF THE TOUR

ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

δράμα 2015

Η ιστορία της πενθήμερης συνέντευξης μεταξύ ενός δημοσιογράφου και ενός λαμπρού και αυτόχειρα συγγραφέα, του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, που είχε συνταράξει τον λογοτεχνικό κόσμο της Αμερικής με το πρωτοποριακό του, επικό μυθιστόρημα “Ατελείωτο αστείο” το 1996. 


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέιμς Πόνσολντ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ντέιβιντ Λίπσκι (βιβλίο), Ντόναλντ Μάρκιουλις
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζέσι Άισενμπεργκ,  Τζέισον Σίγκελ, Άννα Κλάμσκι, Μάμι Γκάμερ, Τζόαν Κιούζακ
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 19/11/15 (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική
the end of the tour movie poster
 Προσαρμογή του αυτοβιογραφικού βιβλίου του Ντέιβιντ Λίπσκι “Although Of Course You End Up Becoming Yourself: A Road Trip with David Foster Wallace”, το οποίο αναφέρεται στην πενθήμερη συνέντευξη που είχε πάρει, ως ρεπόρτερ τότε σε εφημερίδα, από τον φημισμένο μυθιστοριογράφο Γουάλας, αμέσως μετά την έκδοση του  βιβλίου του “Infinite Jest” το 1996.
 Σχεδόν αποδραματοποιημένη και με το εκφραστικό υλικό να υπερτερεί κατά πολύ του μορφικού της, η συγκρατημένη, νέα ταινία του Τζέιμς Πόνσολντ, γνωστού και από το “Ονειρεμένο τώρα” (2013), έχοντας ως όχημα την ιδιαίτερη προσωπικότητα του λογοτέχνη Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, εισχωρεί στη ανταγωνιστική, ιδιότυπη σχέση δυο φιλόδοξων ανδρών για να φωτίσει τις πτυχές εκείνες οι οποίες αναδεικνύουν τις ηθικές, υπαρξιακές παγίδες της διασημότητας και το κόστος της, όταν αυτή βρίσκεται διαχειριζόμενη από τα ανθρωποφάγα μέσα μαζικής επικοινωνίας, κυρίως όμως για να φωτίσει την ανθρώπινη, με ότι ελαττώματα μπορεί να επιφορτίζεται, επικοινωνία και τη δυνατότητα της να εφευρίσκει κοινές αφετηρίες και να αναδιαμορφώνει, σε μια εποχή αποξένωσης και παγκοσμιοποιημένου κυνισμού.

TALE OF TALES

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ

φαντασίας 2015

 Τρεις ιστορίες για τρία γειτονικά βασίλεια, καθένα με ένα υπέροχο κάστρο, με βασιλιάδες και βασίλισσες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες αλλά και μάγους, τέρατα, δράκους, νεράιδες, εταίρες και ακροβάτες. Ένας βασιλιάς ακόλαστος, μια βασίλισσα με έμμονη ιδέα να αποκτήσει παιδί, ενώ ένας άλλος γοητεύεται από ένα παράξενο πλάσμα. 


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ματέο Γκαρόνε
ΣΕΝΑΡΙΟ: Τζιανμπατίστα Μπάζιλε (βιβλίο), Εντουάρντο Αλμπινάτι, Ούγκο Τσίτι, Ματέο Γκαρόνε, Μάσιμο Κουαντιόσο
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζον Ρέιλι, Σάλμα Χάγιεκ, Τόμπι Τζόουνς, Βενσάν Κασέλ, Χέλει Καρμίχαελ, Τζέσι Κέιβ
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 19/11/2015 (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 125 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία
tale of tales movie poster
 Ευρύτερα γνωστός από το, μετά-νεορεαλιστικό γκανγκστερικό δράμα, Γόμορα (2008) και το σατιρικό Reality (2012), ο Ματέο Γκαρόνε, διαλέγει αυτή τη φορά τρεις από τους πενήντα ναπολιτάνικους, με ρίζες στη λαϊκή αφηγηματική παράδοση μύθους, της συλλογής “Πεντάμερον”, που συνέλεξε τον 17ο αιώνα ο Τζιανμπατίστα Μπάζιλε, πρωτοπόρος Ιταλός ποιητής και λόγιος, κύρια επίδραση στο έργο των αδελφών Γκριμ και Σαρλ Περό, που είναι γεμάτοι μάγισσες, δράκους, τέρατα, κλόουν, πόρνες, πριγκίπισσες, μαύρο χιούμορ και σκηνές βίας, τους οποίους σημασιοδοτεί εκ νέου, διαμορφώνει και παραλληλίζει έξοχα με διάφορες εμμονές του σύγχρονου ανθρώπου, σε έναν μοναδικό, ακραίας μπαρόκ ομορφιάς, σκόπιμα οικείο, φανταστικό και αυστηρώς για ενήλικες κόσμο.

PERSEPOLIS

ΠΕΡΣΕΠΟΛΙΣ

κινούμενα σχέδια, βιογραφία 2007

 Κινούμενα σχέδια που αποτυπώνουν την οδυνηρή αληθινή ιστορία ενηλικίωσης ενός κοριτσιού από το Ιράν κατά τη διάρκεια της ισλαμικής επανάστασης.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρζάν Σατραπί, Βανσάν Παρονό
ΣΕΝΑΡΙΟ: Μαρζάν Σατραπί, Βανσάν Παρονό
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: με τις φωνές των: Κατρίν Ντενέβ, Ντανιέλ Νταριέ, Κιάρα Μαστρογιάννι
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 8/11/2007 (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 96 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαλλία, Αμερική
persepolis movie poster
 Ένα κινούμενο σχέδιο πολύ ξεχωριστό, που δεν μιλάει στην παιδική μας ηλικία, δεν ασχολείται με φανταστικούς ήρωες και δεν είναι για μικρά παιδιά. Το Περσέπολις που βασίζεται στο τετράτομο, ομότιτλο, αυτοβιογραφικό κόμικ της Ιρανής εικονογράφου και σκιτσογράφου Μαρζάν Σατραπί, παρουσιάζει την σκληρή ιστορία ενηλικίωσης της δημιουργού και μέσω αυτής, την ιστορία του Ιράν από την πτώση του Σάχη και μετά. Είναι αξιοσημείωτο το πόση συγκίνηση, συναίσθημα, πόσες αλήθειες ζωής και στιγμιότυπα από ένα βίαιο λάθος της ιστορίας, μπορεί να χωρέσει και να μεταδώσει ένα ασπρόμαυρο κινούμενο σχέδιο. 
 Η κινηματογραφία των Μαρζάν Σατραπί και Βανσάν Παρονό, με το λιτό, απατηλά απλό στιλ των χειροποίητων σχεδίων, ακτινοβολεί ζεστασιά και χιούμορ, ακόμα και όταν αφηγείται ιστορίες που είναι συχνά επώδυνες και δεν χάνει τον αφηγηματικό ρυθμό της ούτε λεπτό ή την αφηγηματική συνοχή, στη σύνοψη μιας ζωής κι ενός έθνους σε κρίση που μας παρουσιάζει.