My Films-In

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ξαβιέ Ντολάν

ΣΕΝΑΡΙΟ: Ξαβιέ Ντολάν

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Μόνια Τσόκρι, Ξαβιέ Ντολάν, Νιλς Σνάιντερ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Καναδάς

 Είναι η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους, του εικοσιεξάχρονου σήμερα Ξαβιέν Ντολάν, η οποία κέρδισε μεταξύ άλλων το ειδικό έπαθλο Νεότητας στις Κάννες το 2010, το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σίδνεϊ την ίδια χρονιά και το βραβείο καλύτερης ταινίας στη Διεθνή Κοινότητα Σινεφίλ το 2011. Μια ταινία της οποίας το νοηματικό υλικό ενέχει ζητήματα και εκφράζει προβληματισμούς που αφορούν τους ανεκπλήρωτους έρωτες, τον ανταγωνισμό μέσα στη φιλία, το πάθος, τη μοναξιά και την αγάπη, διατυπώνεται όμως άνισα σε σχέση με την εκφραστική της φόρμα, στην οποία έχει σαφώς δοθεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή  από τον δημιουργό. Παρόλα αυτά, η ρομαντική κωμωδία του Ντολάν, είναι ευχάριστη, αστραφτερή, γεμάτη νεανική φρεσκάδα, με μια ιδιαίτερη, ρετρό αισθητική και στιλ κινηματογράφησης που επιβεβαιώνει το μεγάλο σκηνοθετικό ταλέντο του Ντολάν, το οποίο βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ακόμα περισσότερο στο πρόσφατο Mommy του 2014.

 Δυο φίλοι, η σοβαρή Μαρί (Μόνια Τσόκρι), με στιλ που παραπέμπει στη μούσα του Γκοντάρ, Άννα Καρίνα και ο σαρκαστικός Φρανσίς (Χαβιέρ Ντολάν) με κόμμωση που θυμίζει Τζέιμς Ντιν, μοδάτοι, φαντεζί, κοινωνικοί, που εντρυφούν στην νυχτερινή ζωή του Μόντρεαλ, επιδειξιομανείς αλλά με ευαισθησίες και συναισθηματικές ανασφάλειες, γνωρίζουν σε ένα πάρτι τον Νικολά (Νιλς Σνάιντερ), έναν εμφανίσιμο, με πλούσιους γονείς, νεαρό και αμέσως τον ερωτεύονται. Καθώς τα ραντεβού πληθαίνουν, οι φαντασιώσεις των δυο ηρώων μεγαλώνουν και με πλάγιους τρόπους ο κάθε ένας τους επιδιώκουν να τον εντυπωσιάσουν και να τον κερδίσουν, όπως επίσης και να εξιχνιάσουν τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, γεγονός όχι εύκολο αφού ο Νικολά έχει μια διφορούμενη συμπεριφορά απέναντί τους. Η φιλία της Μαρί με τον Φρανσίς γίνεται όλο και περισσότερο ανταγωνιστική, ώσπου σε ένα μικρό ταξίδι τους για διακοπές μαζί με τον Νικολά, οι δυο φίλοι λογομαχούν έντονα με προσβολές ένθεν κακείθεν. Ο προκλητικός, εγωκεντρικός και αδιάφορος Νικολά, είναι σίγουρος για την έλξη που προκαλεί, αλλά δεν δείχνει αν προτιμά κάποιον από τους δυο και ποιόν. Κατά τη διάρκεια της αφήγησης, διάσπαρτοι μονόλογοι άγνωστων ατόμων χαμένων στην αγάπη και το πάθος, εξιστορούν τις δικές τους εμπειρίες, εκφράζουν ερωτήματα και ανησυχίες της μετ-εφηβικής ηλικίας, μιλούν για τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των προσδοκιών ή σχετικά με το νόημα της ζωής και της αγάπης, σε τεχνητές προσποιητές συνεντεύξεις τύπου mockumentary, οι οποίες προσδίδουν μια αίσθηση δομής κι έναν περιπαικτικό τόνο στο όλο εγχείρημα.   

 Η ταινία του Ξαβιέρ Ντολάν επιθυμεί να εγγραφεί ως μια ακόμα δημιουργία στο χώρο του μεταμοντερνισμού, αλλά χωρίς τη δύναμη, την αυθεντικότητα ή τη μαγεία που έχουν οι δημιουργίες του Ασιάτη Γουόνγκ Καρ-Γουάι ή του Φρανσουά Τριφό, σκηνοθέτες με μεγάλη επίδραση στην τέχνη του Ντολάν. Οι υπερβολικές δόσεις από αργά πλάνα, σε συνδυασμό με την επαναλαμβανόμενη μουσική, στερούνται εφευρετικότητας ή τάξης. Οι υποκριτικές αποδόσεις τόσο του Ντολάν όσο και της Τσόκρι που δεν μπορούν να απογυμνώσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα και να τα μεταφέρουν στο κοινό και η αμήχανη χρήση ενός διανοουμενίστικου λεξιλογίου, η ελαφρότητα ή η έλλειψη βάθους στην εξερεύνηση των ζητημάτων της αγάπης, της επιθυμίας και της μοναξιάς, έχουν ως αποτέλεσμα αφενός την ελαχιστοποίηση της δραματικότητας της ταινίας, αφετέρου την αποκοπή της από το κοινωνικό της φορτίο.
 Το φιλμ του Ντολάν όμως, αποζημιώνει με τα υψηλής αισθητικής πλάνα του που είναι γεμάτα από όγκους κορεσμένων χρωμάτων, λυρισμό και ένα ρετρό λεκτικό ενισχυμένο από την ιδιαίτερη μουσική, από Μπαχ μέχρι Δαλιδά και τις ενδυματολογικές επιλογές, το ακριβές μοντάζ, την πανέμορφη φωτογραφία και τις εκκεντρικές γωνίες λήψης, χαρακτηριστικά στοιχεία που συνθέτουν την εκφραστική μορφή της κινηματογραφικής αφήγησής του.
Reviewed by Chryssa Scopelitou, on Oct 15 2015 heartbeats- Rating:5,8 out of 10

             



imdb
rottentomatoes