ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ GRAND BUDAPEST
κωμωδία 2014
Μέσα από μια κλοπή ενός αναγεννησιακού πίνακα, ξεδιπλώνεται η ιστορία ενός θρυλικού θυρωρού, του Γκουστάβ Χ και οι περιπέτειες που έζησε μαζί με τον Ζίρο Μουσταφά, υπάλληλο της υποδοχής, σε ένα διάσημο ξενοδοχείο το Μεγάλη Βουδαπέστη.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γουές Άντερσον
ΣΕΝΑΡΙΟ: Γουές Άντερσον, Χιούγκο Γκίνες
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ραλφ Φάινς, Τόνι Ριβολόρι, Σαουόρς Ρόναν, Έντουαρντ Νόρτον, Λέα Σεντού, Τζουντ Λο, Όουεν Γουίλσον, Μπιλ Μάρεϊ, Τίλντα Σουίντον, Άντριεν Μπρόντι, Γουίλεμ Νταφόε, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Χάρβεϊ Κέιτελ, Τομ Γουίλκινσον, Μάρεϊ Άμπραχαμ, Τζέισον Σβάρτσμαν
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική, Γερμανία
Ο Άντερσον διατυπώνει μια κινηματογραφική γλώσσα εντελώς δική του και όπως την ορίζει το μετά κλασικό μοντέλο αφήγησης ή αλλιώς μεταμοντερνισμός. Η μορφολογία του φιλμ, δηλαδή η σύνθεση, το ύφος και τα δομικά υλικά του, συνθέτουν ένα πολύπλοκο πολύσημο και γεμάτο συμβολισμούς σύστημα επικοινωνίας, το οποίο αφενός δεν μπορεί να προλεχθεί, αφετέρου δημιουργεί ένα εντελώς νέο και ιδιότυπο σύμπαν. Η κλασική αφήγηση της ευθύγραμμης διατύπωσης αποδομείται και έχουμε
αφήγηση μέσα στην αφήγηση, μέσα σε μια άλλη αφήγηση χωρισμένη σε τέσσερα
μέρη. Όλα τα μηνύματα είναι εκεί, σε ένα χώρο δουλεμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, πολύχρωμο, ονειρικό, περιμένοντας τον ενεργό και δημιουργικό παρατηρητή να τα αποκωδικοποιήσει. Είναι μια πραγματικότητα που ξαφνιάζει, άλλους ευχάριστα κι άλλους ίσως όχι, ένας κόσμος, που ή συνδιαλέγεται κανείς μαζί του ή τον απορρίπτει.
Το μεγάλο ξενοδοχείο γίνεται ο πρωταγωνιστής του φιλμ και δηλώνει την εκλεπτυσμένη Ευρώπη που αργοπεθαίνει. Βρισκόμαστε στο 1932 προς το τέλος της παγκόσμιας συστημικής κρίσης και κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Μια περίοδο δοκιμασίας για όλα τα έθνη της Ευρώπης, που οδήγησε στην άνοδο πολλών εθνικιστικών, φασιστικών κινημάτων και εδραίωσε πολλούς δικτάτορες στην εξουσία, όπως το μονοκομματικό καθεστώς στη Γερμανία το 1932, που επέβαλλαν οι εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ. Μια πλειάδα εξαίρετων ηθοποιών πλαισιώνουν την προσπάθεια του Άντερσον στη νοσταλγική προσέγγιση του παρελθόντος, άλλο ένα στοιχείο και το πιο βασικό του μετακλασικού χαρακτήρα της ταινίας, με κυρίαρχο τον έξοχο Ραλφ Φάινς που συμβολίζει τον άνθρωπο της ουμανιστικής παλαιάς Ευρώπης και τον Τόνι Ριβολόρι που συμβολίζει τον πολιτικό πρόσφυγα μιας αραβικής χώρας. Αυτοί οι δυο κόσμοι συγκρούονται στη μέση του φιλμ και η αντιπαράθεση τους, τους οδηγεί στο συμπέρασμα πως ουσιαστικά είναι αδέλφια και πως θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους έναντι του επερχόμενου ολοκληρωτισμού, που εκπροσωπείται από τον πολύ καλό Γουίλιαμ Νταφόε και τον εξίσου καλό Άντριεν Μπρόντι.
Μια τελείως διαφορετική κωμική περιπέτεια, εξωφρενική και απολαυστική για τα μάτια, με φρενήρη ρυθμό και πυκνό σενάριο εστιαζόμενο στις "αχνές αναλαμπές πολιτισμού, αυτού του βάρβαρου σφαγείου που κάποτε ήταν γνωστό ως ανθρωπότητα". Να σημειώσουμε πως η ταινία είναι εμπνευσμένη από τα συγγράμματα του αυστριακού συγγραφέα Στεφάν Τζβάϊχ.
Μια τελείως διαφορετική κωμική περιπέτεια, εξωφρενική και απολαυστική για τα μάτια, με φρενήρη ρυθμό και πυκνό σενάριο εστιαζόμενο στις "αχνές αναλαμπές πολιτισμού, αυτού του βάρβαρου σφαγείου που κάποτε ήταν γνωστό ως ανθρωπότητα". Να σημειώσουμε πως η ταινία είναι εμπνευσμένη από τα συγγράμματα του αυστριακού συγγραφέα Στεφάν Τζβάϊχ.
Reviewed by My Films-In on
the grand budapest hotel-
Rating:8,3 out of
10rottentomatoes
