OLDBOY

OLDBOY

δράμα, μυστηρίου, θρίλερ 2003

 Ένας αλκοολικός πατέρας και σύζυγος, πέφτει θύμα απαγωγής και κρατείται σε συνθήκες απομόνωσης για δεκαπέντε χρόνια χωρίς να ξέρει από ποιον και γιατί. Όταν βγαίνει έξω ελεύθερος, αναζητά απεγνωσμένα αυτά τα γιατί επιδιώκοντας παράλληλα να εκδικηθεί αυτόν που τον φυλάκισε έχοντας περιθώριο χρόνου μόλις πέντε μέρες.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τσαν Γούκ Παρκ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Γκάρον Τσουσίγια (ιστορία), Νομπάκι Μινεγκίσι (κόμικ), Τσαν Γουόκ Πάρκ (σενάριο), Τσαν Χιγιόνγκ Λιμ (σενάριο), Τσο γιαν Χουάνγκ (σενάριο), Τζουν Χιγιάγκ Λιμ (συγγραφέας)
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Μιν Σικ Τσόι, Τζι Τα Γιού, Χιγιέ Τζιόνγκ Κάνγκ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Νότια Κορέα, Νέα Ζηλανδία
oldboy image
 Πρόκειται για ένα από τα πιο εκπληκτικά και ιδιοφυή σενάρια που έχουμε δει, με συνεχείς και απίστευτες ανατροπές που φέρνουν πολυεπίπεδες προεκτάσεις. H δεξιοτεχνία του Τσαν Γούκ Πάρκ είναι αδιαμφισβήτητη και επιφέρει συγκλονιστικά αποτελέσματα. Ο σκηνοθέτης γνωρίζει πως να χειριστεί τη διαδικασία της μνήμης, καθώς τα φλας μπακ που σχεδόν καταλαμβάνουν την μισή ταινία είναι καλοσχεδιασμένα και άψογα εκτελεσμένα. Όλα τα πλάνα είναι φτιαγμένα με επιμέλεια. Η προοπτική και η κίνηση της κάμερας, τα χρώματα, το στιλιζάρισμα, οι αναφορές στην ανθολογία των μάνγκα, όλα, δημιουργούν μια ξεχωριστή αισθητική αξία. Η απόδοση όλων των ηθοποιών είναι κάτι παρά πάνω από άψογη, με εξέχων τον Ντε Νίρο της Κορέας, Μιν Σικ Τσόι, που η θεατρική του παιδεία τον βοηθά να φέρει σε πέρας τον απαιτητικό ρόλο που ενσαρκώνει και τέλος η μουσική επένδυση της ταινίας είναι απλά εκπληκτική. Όλα αυτά κάνουν ένα αποτέλεσμα που ισχυροποιεί την άποψη, ότι η ταινία αυτή, είναι τελικά αξεπέραστη. Αν το φιλμ περιέχει βία; ναι, όμως περισσότερο υπονοείται παρά καταδεικνύεται. Και μάλλον οι πιο βίαιες συνέπειες πραγματοποιούνται έξω από την οθόνη, στις συγκλονιστικές προσωπικές συνειδητοποιήσεις του θεατή ιδιαίτερα προς το τέλος της ταινίας. Αυτό είναι κάτι που λίγοι σκηνοθέτες μπορούν και το κάνουν. 
 Η πλοκή ξεκινά ως να είναι ένα δράμα εκδίκησης, τίποτα το πρωτότυπο ως εδώ. Όμως το φιλμ γίνεται αργά και σταθερά σκοτεινό και βίαιο καθώς αμφισβητεί συθέμελα την επικρατούσα κοινωνική ηθική. Επικεντρώνεται σε θέματα όπως αυτό της απομόνωσης. Της απομόνωσης που επιβάλλεται από κάποιον, από μια κατάσταση, από την κοινωνία, από το αναπόφευκτο. Εξετάζει τις πτυχές της εκδίκησης, τι είναι ηθικό και αποδεκτό, ποια είναι η φύση της εκδίκησης, πόσο μάταιη είναι αφού δεν επιφέρει καμία λύση στα προβλήματα αλλά μόνο περισσότερο πόνο. Η βία που μπορεί να προκληθεί όσο και ο κατευνασμός της δεν οδηγούν πουθενά. Κάνει λόγο για τις κοινωνικές φήμες που ο μισός κόσμος είναι δημιουργημένος και στηρίζεται σε αυτές, μιλά για την τιμωρία και την συγχώρεση, την αθωότητα, το αναπότρεπτο, την αγάπη, την εμμονή, την αλήθεια, τις τύψεις, τις ενοχές, τα ηθικά διλήμματα και τα κοινωνικά ταμπού με κυνικό βίαιο και άκρως τραγικό τρόπο. Εντέλει προσεγγίζει, αξιολογεί και ξεγυμνώνει τις πιο βαθιές γωνίες της ανθρώπινης καρδιάς, η οποία διαθέτει τέτοια δύναμη που καμιά λογική δεν μπορεί να την ξεπεράσει. 
 Και οι δυο πρωταγωνιστές θέλουν εκδίκηση. Έτσι έχουμε ένα πλαίσιο εκδίκησης μέσα ένα άλλο πλαίσιο εκδίκησης. Οι βασικοί αντιθετικοί χαρακτήρες καθορίζονται από το περιβάλλον τους και κατά καιρούς μπαίνει ο ένας στη θέση του άλλου με συνέπεια, να αλλάζουν και τα συναισθήματα του θεατή απέναντί τους. Μια αποδοχή, μια απόρριψη και ο κύκλος συνεχίζεται καθ όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Ο κύριος χαρακτήρας είναι ένας αντιήρωας, παντοδύναμος αλλά συγχρόνως ανίσχυρος. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του, επανεξετάζει όλη τη ζωή του και βιώνει όλα τα στάδια της θλίψης και της απόγνωσης. Παραδέχεται ότι η αμαρτία του ήταν ήσσονος σημασίας, την οποία είχε ξεχάσει, αλλά δεν μπορεί να διαχειριστεί την μέγιστη αμαρτία που διαπράττει χωρίς να γνωρίζει, ενώ η θεϊκή υπόσταση του αντιπάλου του, επιφέρει μια ολέθρια και καθορισμένη τροπή στα πράγματα. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα και κάποια κλισέ λίγο πριν το τέλος, ξεπερνιόνται από το συγκλονιστικό φινάλε. Ένα φινάλε σοκαριστικό που συναντά την θεατρική τραγωδία.
Η απόφαση σχετικά με τη λήθη είναι σημαντική. Τι θέλει να ξεχάσει ο ήρωας; Η σάρωση της μνήμης θα επαναφέρει το "κανονικό"; Η ταινία αφήνει σκόπιμα τους θεατές να βρίσκονται μπροστά σε μια ανοιχτή ερμηνεία.
 Πολυεπίπεδη κινηματογραφική εμπειρία, κυρίως art house ταινία, με σοφή μίξη σουρεαλιστικών στοιχείων, δράσης, ψυχολογικού θρίλερ, θεατρικού δράματος, μαύρης κωμωδίας. Πανέμορφη και συγκλονιστική, διασκεδαστική και εντυπωσιακή αλλά πάνω απ όλα μια ταινία απόλυτα τραγική.
 Να σημειώσουμε πως η ταινία του Παρκ βασίζεται στο ιαπωνικό μάνγκα "oldboy" γραμμένο από τον Νομπάκι Μινεγκίσι και τον Γκάρον Τσουσίγια. Το φιλμ αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας του σκηνοθέτη, προηγείται το  Sympathy for Mr. Vengeance (2002) και ακολουθείται από το Sympathy for Lady Vengeance (2005). Να πούμε επίσεις πως μεταξύ των πολλών βραβείων που έχει κερδίσει, έχει πάρει το μεγάλο βραβείο στο φεστιβάλ Κανών του 2004. Βρίσκεται δε στις 250 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών στη λίστα του IMdb και καταλαμβάνει την 72 θέση.
bigstar9,4 icon Reviewed by My Films-In on oldboy- Rating:9,4 out of 10



         





imdb
rottentomatoes